KADAYIF

"Yaş" - "Yaş"am

Yukarıda ikisinin arasındaki tek fark, o telaffuz edemeyeceğim 2 harften ibaret gözükse de, hayat bu kadar maskulen değil tabi ki..

Yaşımız ilerledikçe fiziksel ve ruhani dünyamızda bir takım değişiklikler hissederiz. Bu dünya kutuplarda basık ekvatorda şişkin ise vay halimize; fiziksel dünyamız o kadar değişmiş ki, bünyede ruhani dünyaya yer kalmamış demektir.. Ya da bu dünya bir öküzün boynuzları tepesindeki bir tepsi ise, ruhani dünyamızda bir karışıklık vardır, acilen 112 "Bızır Acil"i veya "Vodafone'la Amerika'yı Kristof Kolomb'la aramanın 3 dakikası sadece 1 kontür" kampanyasına katılmalısınız ( Amman dikkat! Hindistan'ı aramayın yanlışlıkla, daha fazla yazıyor.)

Doğumumuzdan ölümümüze kadar sürekli çağ atlarız. Üstelik çağ atlamak için öyle "İstanbul'un fethi" ya da "Fransız Devrimi" gibi büyük olaylara da gerek yoktur.

Aklıma gelen ilk çağ, "ilkokul çağı"dır. 7 yaşına geliriz ve artık ebeveynlerim dışında başka bir eğitmen tarafından güdülmeye hazırızdır. 7 yıl boyunca öğretmenimiz olan, elimizi sıcak sudan soğuk suya sokturmayan ailemiz gider, yerini daha önce hiç görmediğimiz, belki de memesiz bir insan gelir. Üstelik o insanın senden başka bir sürü çocuğu daha vardır, hiç bir evladını birbirinden ayıramasın diye bir de aynı kıyafeti giydirirler hepsine.

Orta çağ, ortaokul yaşlarımızda (bizim zamanımızda ortaokul derdik tabi ama şimdi ilköğretimin son 3 yılı diyelim hadi) girmiş bulunduğumuz "blü çağı"dır. Kızlar bu çağa erkeklerden daha önce girerler, .ok var sanki. Herhalde erkeklerin bu çağa girmesini teşvik etme açısından böylesi daha hayırlı. Yoksa bize kalsa mutluyduk halimizden, yaşardık paşa paşa ergenleşmeden. (Paşa çayı içerdik hala ne güzel)

Yeni çağ, "evlilik çağı"dır. Artık olgunlaşmışızdır, okumuşuzdur, yazmışızdır, harçlık alamaz hale gelmişizdir, topluma, ailemize hayırlı birer evlat olmuşuzdur. Artık kendimize uygun eşi bulup Yeni çağı başlatmanın zamanıdır. Hakkaten herşey yenidir. Yaşadığınız ev, eşyalar, akrabalar, tek başına uyuyamayacağın yatağın..

En son bulunabileceğimiz çağ şu anlık "yakın çağ"dır. İhtiyarlayınca paso yakınmaya başlarız, millet de bize yakınır tabi. "Biz sizin yaşınızdayken" cümle başlangıcına karşılık "Aman be dede, amma geri kafalısın" yakınışlarına maruz kalırız.

Yıllar geçer, yaşam biter.